Uzun bir aradan sonra tekrar herkese merhaba. Gerçekten özlemişim ama bu sefer tarifle dönmedim. 3 haftaya yakın süredir artık evde değilim gibi bir şey. Bunun 1 haftası Kosgeb eğitimleri ile geçti. Evet projem kabul gördü ve kredi alabilmek için Unicon un girişimcilik seminerleri ve danışmanlığı ışığında çalışıyorum. Kurulacak iş yerim için İş planı hazırlıyorum!!! Ne zor işmiş çok kapsamlı gerçekten ama bir yandan da böyle bir fizibilite çalışması yaparak hazırlıklı olarak işe girişecek olmam sevindirici.
Gelelim geçtiğimiz 2 haftaya. Artık çalışıyorum :)) Bilge Adam Taksim şubesinin kafeterya işletmeciliğini yüklendim. Evde yaptığım lezzetleri ve sandviçleri öğrencilerle paylaşıyorum.
İlk zamanlarda ne kadar hamlanmış olduğum çıktı ortaya. Sabahın kör vakti kalkıp poğaça mayalamak v.s. üstelik akşam 20.30 lara kadar çalışmak, eve gelip bir de ertesi güne pasta, börek hazırlamak beni dağıttı diyebilirim. Bünyem ancak ancak alışıyor. Tabii bir de METEHAN faktörü varki o daha da fena. İlk başlarda hiç kabullenemedi, birden bire yemek yemeği kesti. Her zaman alışkın olduğu anneanne, babaanne bakımlarına olmadık yaramazlıklarla isyan etti ama yavaş yavaş alışıyor sanırım. Geçen sabah bizi ilk defa el sallayarak uğurladı. Oğlum benim, çok özlüyorum onu :( Eve gidince de bütün vaktimi yatırana kadar ona ayırmaya çalışıyorum. Bir de paşama pedallı bir motorsiklet aldım oynasın güzel havalarda dışarda takılsın diye(yağmur bir izin verirde, güneş şöööyle azıcık kafasını uzatırsa tabii), Kendi kendimi mi avutuyorum yoksa oğlumumu bilmiyorum???
Yaptığım tarifleri yayınlamaya http://www.hanimelipasta.com/ adresinden devam edeceğim. Tabii ilk gözağrım "bebek yemeklerini" bırakmak yok ama artık fotoğrafsız olarak devam edebilirim. Ne zamandır yazılmayı bekleyen bir kaç tarif var, onlardan sonra artık tarifler fotoğrafsız gelebilir şimdiden affınıza sığındım gitti.
Sevgiyle kalın...
Gelelim geçtiğimiz 2 haftaya. Artık çalışıyorum :)) Bilge Adam Taksim şubesinin kafeterya işletmeciliğini yüklendim. Evde yaptığım lezzetleri ve sandviçleri öğrencilerle paylaşıyorum.
İlk zamanlarda ne kadar hamlanmış olduğum çıktı ortaya. Sabahın kör vakti kalkıp poğaça mayalamak v.s. üstelik akşam 20.30 lara kadar çalışmak, eve gelip bir de ertesi güne pasta, börek hazırlamak beni dağıttı diyebilirim. Bünyem ancak ancak alışıyor. Tabii bir de METEHAN faktörü varki o daha da fena. İlk başlarda hiç kabullenemedi, birden bire yemek yemeği kesti. Her zaman alışkın olduğu anneanne, babaanne bakımlarına olmadık yaramazlıklarla isyan etti ama yavaş yavaş alışıyor sanırım. Geçen sabah bizi ilk defa el sallayarak uğurladı. Oğlum benim, çok özlüyorum onu :( Eve gidince de bütün vaktimi yatırana kadar ona ayırmaya çalışıyorum. Bir de paşama pedallı bir motorsiklet aldım oynasın güzel havalarda dışarda takılsın diye(yağmur bir izin verirde, güneş şöööyle azıcık kafasını uzatırsa tabii), Kendi kendimi mi avutuyorum yoksa oğlumumu bilmiyorum???
Yaptığım tarifleri yayınlamaya http://www.hanimelipasta.com/ adresinden devam edeceğim. Tabii ilk gözağrım "bebek yemeklerini" bırakmak yok ama artık fotoğrafsız olarak devam edebilirim. Ne zamandır yazılmayı bekleyen bir kaç tarif var, onlardan sonra artık tarifler fotoğrafsız gelebilir şimdiden affınıza sığındım gitti.
Sevgiyle kalın...
